Чудата на Свети Јован во Бигорски – молитвите носат рожби
Бигорскиот манастир, по повод празникот на Свети Јован Крстител објави две сведоштва за два чуда на Свети Јован, кои се сличиле во денешно време. Чудата се поврзани со чудотворна бигорска икона на Свети Јован Крситител и преку неговите чесни мошти што се чуваат во моштохранителницата на главниот бигорски храм.
Во продолжение Ви го пренесуваме второто сведоштво.
Свети Јован им дарува дете на оскрбени родители
Во 2010 година, еден септемвриски ден, водени од нашата идеја и желба да посетуваме храмови посветени на Светиот Великомаченик Георгиј (кого го славиме како заштитник на нашиот дом), одлучивме да го посетиме неговиот Манастир во Рајчица. Таму нè пречека топлиот лик на една сестра монахиња (тогаш сè уште искушеничка), која несебично ни раскажуваше за Манастирот, за Црквата, за моштите на Свети Георгиј. Нејзината љубезност и добрина што ни ги пружа тој ден беа толку силни, што до ден денес сестрата ни е особено блиска и ја чувствуваме како дел од нашето семејство.
На нејзин предлог истата вечер останавме да преноќиме во манастирот. На наша голема радост, веќе на вечерната богослужба истиот ден, ја почувствувавме нераскинливата врска со Бога, којашто силно ни ја зацврсти претходно разнишаната верба. Една година претходно почина нашето второ дете Кристијан од леукемија. Таа разделба за нас беше многу, многу тешка и тоа при посетата во Рајчица, сестрата веднаш го забележа и пожртвувано ни помогна да го спознаеме вистинскиот пат во нашата преубава православна вера. Сестрата нè испрати кај бигорскиот старец и игумен отец Партениј, кој татковски нè прими и преку многу разговори, исповед и молитва, нè поведе по вистинскиот пат.
Оттогаш нашата врска со Бигорскиот Манастир е непрекината. Покрај нашата прва рожба, ќерката Теодора и нашиот втор починат син Кристијан, многу сакавме да имаме уште едно детенце. Многу често одевме во Манастирот и се молевме на чудотворната икона на Свети Јован Крстител. Неколку пати јас останував бремена, но не успав да го доносам детенцето. Испитувањата покажуваа дека има проблеми со плодот и тие нè успеваа да го видат светлото на денот. После повеќе обиди сите доктори се откажаа и ме советуваа да не останувам повеќе бремена, бидејќи не можам да родам здраво дете, поради сè досега, а и поради годините кои веќе ги имав. Единствено нашиот отец Партениј и нашата волја не се откажуваа. Старецот ни велеше: „Само многу молитва и вие ќе имате прекрасно детенце“. Често одевме во Бигорскиот манастир и многу се молeвме на иконата на Свети Јован Крстител.
И навистина, слава Му на Бога, нашите молитви беа услишани! На 16 мај 2015 година се роди нашиот син Лука.
Голема благодарност на Бога, на Свети Јован Крстител, на владиката дедо Партениј, на сестрата од Рајчица и на сите монаси и монахињи од Бигорски и од Рајчица за поддршката и неизмерната љубов!
Секогаш благодарни,
Фамилија Димитриевски од Скопје.
/Бигорски
