Ватикан оваа недела објавил документ со кој повторно ја нагласува традиционалната христијанска визија за бракот како моногамен и траен сојуз меѓу маж и жена. Документот е објавен како одговор на загриженоста што повеќе африкански епископи ја изразиле во последните години, во врска со распространетата практика на полигамија во одредени региони.
Текстот со наслов „One Flesh: In Praise of Monogamy“ („Една плот: Во пофалба на моногамијата“) бил подготвен од Одделот за доктрина на верата и претставува, според Ватикан, „позитивна афирмација“ на моногамниот брак, а не директен напад врз полигамијата.
Во документот било нагласено дека моногамниот брак е „единствен, ексклузивен и нераскинлив заеднички живот меѓу маж и жена“, заснован на заемна љубов, верност и почит. Црквата повторува дека оваа форма на брак има библиски, теолошки и историски корени и останува основниот модел на христијанското сфаќање за семејството.
Притоа било истакнато дека целта не е „осудување на културните традиции“, туку потсетување на универзалната вредност на брачната верност и стабилноста која произлегува од моногамниот сојуз.
Повеќе епископи од Африка во последните години барале Ватикан да даде јасни насоки за проблемот со полигамијата, кој според нив претставува голем пастирски предизвик и создава конфузија меѓу верниците. Новиот документ, како што навел Ројтерс, ја формализира позицијата што Католичката црква ја држи со векови, но ја адаптира за современите околности.
Документот доаѓа во период кога во делови од светот повторно се водат расправи за бракот, вклучително и за полиаморните заедници во западните општества и традиционалните повеќебрачни практики во други региони.
Во текстот биле наведени и „опасностите од релативизирање на бракот“, при што моногамијата се претставува како форма која најцелосно ја штити достоинствената љубов, правата на жената и стабилноста на семејството.
Документот веќе предизвикал реакции кај групи за семејни политики и некои африкански црковни лидери, кои го поздравија ставот како „неопходна потврда на јасните пастирски критериуми“. Истовремено, некои критичари предупредуваат дека темата бара чувствителен дијалог со културите каде повеќебрачноста е историски укотвена.
