Митрополитот на Украинската православна црква под Московската Патријаршија во Киев, Онуфриј, на денот кога ја одбележа 10-годишнината од своето водство во Митрополијата на Руската Православна Црква во Украина (УПЦ-МП), ја отфрли поканата што му ја упати два дена претходно Поглаварот на Православната Црква на Украина, Митрополитот Киевски и на цела Украина, Епифаниј, за почеток на дијалог без предуслови. Свештеникот Илија Истратов, поранешен клирик на УПЦ-МП кој го прифати Томосот и се приклучи на Православната Црква на Украина, го објави ова на својот профил на Facebook.
„На 17 август 2014 година, Митрополитот Онуфриј беше востоличен како поглавар на УПЦ-МП. И пред целосната руска инвазија тој беше проруски настроен, а по 24 февруари 2022 година неговата неактивност не ја негира таа негова карактеристика. Пример за тоа е што остана да седи (а не да стои со почит) во Врховната Рада (украинскиот парламент) за време на поменот за паднатите бранители на Украина, неговите изјави за Гладоморот (има кажано дека Украинците заслужиле сè што им се случило од Московците!), неговите постојани патувања во Русија. Сето ова и многу повеќе несомнено го прикажува Митрополитот Онуфриј како вистински „патриот“ на Украина!“, пишува отец Илија и продолжува:
„Целосната инвазија не ја промени многу неговата позиција. Говорот од 24 февруари 2022 година, во кој ја нарече војната „гревот на Каин“, е всушност единственото што го посочуваат сите бранители на УПЦ-МП. Да потсетам, да се нарече војната „гревот на Каин“, всушност значи да се нарекуваат Русите браќа, бидејќи Каин го уби својот брат, Авел. А тоа, пак, ја поддржува тезата на Путин за „братските народи“.
Сепак, проблемот на православието во Украина мора да се реши. Во таа смисла, пред два дена Поглаварот на Православната Црква на Украина, Блаженејшиот Митрополит Епифаниј, повторно го повика Митрополитот Онуфриј на дијалог.
Дали Митрополитот Онуфриј одговори? Да! Тој го стори тоа денес за време на литургијата по повод годишнината од неговото востоличување. По молитвите за време на неговиот говор, јавно ја разјасни својата позиција. И таа не се променила воопшто.
Резимирајќи ги десетте години на неговото водство во УПЦ-МП, тој кажа многу. Но, кога почна да зборува за тесната порта која води кон живот, кога зборуваше за болката како неопходност за спасението, сè стана веднаш јасно.
Тој зборуваше за тоа не во контекст на евангелската поука, туку во контекст на сегашната ситуација во Црквата. Односно, сè уште ги доживува сегашните страдања што ги претрпува поради својата приврзаност кон Руската православна црква како страдања кои водат до вечно спасение.
Ова јасно покажува дека неговиот одговор е неподготвеноста да се вклучи во дијалог со Православната Црква на Украина. Тој е подготвен да продолжи да страда за Москва и на тој начин го подготвува своето стадо и клириците.
Иако за многумина ова беше очекувано. Ако пред два дена, по поканата, бев 95% сигурен дека нема да се вклучи во дијалог, денес сум 100% сигурен.
Затоа, се надеваме дека следната недела Врховната Рада решително ќе се зафати со прашањето за Московската Патријаршија во Украина. Многу е важно да се молиме ова конечно да се случи, бидејќи невозможно е да се продолжи да се толерира злоупотребата на украинското православие во трета година од целосна војна“, заклучува отец Илија.
Според сведоци, Митрополитот Онуфриј не се ограничил само на јавен говор по литургијата, туку зборувал и подетално за истата тема за време на дискусија на ручекот. Тој изрично потврдил дека не смета дека е можно позитивно да одговори на повикот на Митрополитот Епифаниј и дека нема да преговара.
Оваа позиција е логично продолжение на сите претходни чекори. Сепак, неодамна некои координирани написи, особено медиуми кои го покриваат црковниот живот, се обидоа да создадат впечаток дека единствената пречка за дијалогот и барањето на црковно единство во Украина е позицијата на Православната Црква на Украина и лично на Митрополитот Епифаниј, а не позицијата на Онуфриј и другите лидери на УПЦ-МП. Таквите написи упорно се обидуваат да создадат впечаток дека Митрополитот Онуфриј навистина сака и ќе учествува во дијалог за напуштање на Москва, но без учество на Православната Црква на Украина.
Како доказ за оваа желба се наведува квалитетот на мистериозните симболички сигнали кои наводно Онуфриј ги пренесувал преку Американскиот Митрополит Тихон. Сепак, нема докази дека овие дејствија и сигнали навистина укажуваат на желба на Онуфриј да се вклучи во дијалог, бидејќи тој не направил никаква документирана изјава во таа насока.
На еден или друг начин, сите можат јасно да видат дека Поглаварот на Православната Црква на Украина ја подаде раката и направи чекор кон Митрополитот Онуфриј. И дека проблемот со недостатокот на дијалог не е во Православната Црква на Украина, како што упорно се обидуваат да докажат заинтересираните страни, туку во навистина непроменетата негативна позиција на Митрополитот Онуфриј.
