Во градот Ачарапакам, во индиската сојузна држава Тамил Наду, деца од кастата Турумбар и од племето Ирула добиваат пристап до образование и поддршка преку Центарот за овластување на животот (LEC) — редок пример на солидарност во општество длабоко обележано од кастинска дискриминација.
Турумбарите, традиционално перачи на облека, се сметаат за една од најмаргинализираните заедници во регионот. Според строгиот кастински систем на Индија, Турумбарите се „невидливите“, дискриминирани дури и од Далитите (хинду или христијани), кои честопати им ја наметнуваат дискриминацијата од која самите тие сè уште страдаат. Нивната работа често не се плаќала со пари, туку со остатоци од храна, а условите за живот останале исклучително тешки.
Центарот LEC функционира благодарение на иницијативата на Џулиес, жена која потекнува токму од оваа заедница. Како дете, таа заедно со мајка ѝ ноќе собирала храна и перала облека во селските езера. Денес, преку центарот, таа им овозможува на децата да учат англиски јазик, да стекнуваат основно образование и да добијат поддршка за понатамошен развој.
Сепак, светлината на Божик сјае толку силно за Турумбар во Ачарапакам што се шири до Ирула, племе чие име е подеднакво сиромашно и маргинализирано од општеството. Покрај децата од Турумбар, програмите на центарот ги опфаќаат и децата од племето Ирула — исклучително сиромашна заедница без сопствена земја или постојани домови, чиј живот најчесто се сведува на преживување и повремена работа. Повеќето деца од ова племе го напуштаат образованието по осмо одделение.
Центарот моментално опслужува деца, млади и семејства од 25 села, нудејќи образовни активности, советување и програми за економско зајакнување. За време на божиќните празници, преку донации, беа поделени храна, облека, ќебиња и основни намирници на семејства кои живеат во крајна сиромаштија.
Иницијативата се реализира со поддршка од поединечни донатори, христијански организации и локални трговци, кои обезбедуваат средства и производи по симболични цени. Целта, според организаторите, е децата и семејствата од најзагрозените заедници да добијат шанса за достоинствен живот и пристап до образование — нешто што со генерации им било недостижно.
