Англиканската црква се подготвува за голема војна со изготвување планови за поддршка на нацијата за време на „сериозен конфликт“ во кој е вклучена Велика Британија и за поедноставување на назначувањето воени капелани, пишува Тајмс.
Свештеникот Хју Нелсон, епископ на вооружените сили, во понеделник изјави:
„Додека патував низ воените установи и разговарав со персоналот на вооружените сили во текот на изминатите две години, слушам за зголемена загриженост за заканата од многу, многу сериозен конфликт, вклучително и конфликт што ја вклучува Велика Британија“.
Тој рече дека црквата мора „да направи сè што може за да се моли, да работи и да се залага за мир“, но додаде дека тие исто така мора „да се соочат со реалноста и да воспостават – или барем да почнат да водат разговори за воведување – планови за тоа како црквата можеби ќе треба да одговори и да постапи доколку има сериозен конфликт“.
Нелсон рече дека црквата ќе се инспирира од водството што го обезбедија надбискупите и епископите за време на Втората светска војна. Тој рече дека военото капеланство, кое датира од 1796 година како формално тело, има „длабоко искуство и многу долга традиција на служење и на персоналот на вооружените сили и на црквата во време на војна, па затоа очигледно учиме од нив“.
Нелсон, кој е и епископ на Сент Германс во Корнвол, рече дека мора да се научат лекции од недостатокот на подготовка за глобална пандемија пред Ковид-19. Тој рече дека црквата нема да се префрли на формална „воена форма“, но додаде: „Не сакаме да бидеме во ситуацијата во која бевме сите, во црквата и поширокото општество, каде што оние што знаеја работи велеа дека еден ден ќе има пандемија, а никој од нас не направил ништо како подготовка за тоа“.
На парохиите ќе им биде даден пакет ресурси што ќе им помогнат да разберат како да работат како „црква во време на конфликт“, според предлозите што ќе бидат презентирани на Генералниот синод на црквата во Јорк следниот месец.
Црквите ќе треба да размислат за потребата од посебни „простори за размислување и молитва во црквата“ ако се соочат со прилив на луѓе кои се загрижени за војната. Тие исто така ќе треба да „соработуваат со училиштата за прашања поврзани со мирот, војната и конфликтот“ за да ги подготват децата за таа перспектива.
„Додека работи за мир, црквата како целина е поканета да размисли што значи да се биде црква во време на зголемен конфликт“, според документ што ќе им биде презентиран на членовите на синодот. Во него се вели: „Иако конфликтот што директно ја вклучува Велика Британија не е непосреден ризик, со оглед на многу сериозното влијание што таков конфликт би го имал врз секој човек во земјата, ние мора да бидеме подготвени. Пандемијата ни ги покажа ризиците од неподготвеност за национална криза и мора да ги научиме лекциите.“
Речиси 200 капелани на Англиканската црква служат во армијата, Кралската морнарица и РАФ. Надбискупите од Кентербери традиционално им издавале лиценци на свештениците да служат како воени капелани, но црквата открила дека закон изготвен во 1868 година – кој бил дизајниран да им даде на воените капелани посебна дозвола да служат надвор од нормалните граници на епархиите – никогаш не бил правилно донесен. Во последните 18 месеци, од капеланите на вооружените сили се бараше да побараат посебна „дозвола за вршење служба“ од локалниот епископ секој пат кога ќе бидат распоредени во нова база или објект, рече Нелсон.
„Тоа е дополнителен слој на административно време и оптоварување што додава ниво на ризик и проблеми, особено кога капеланите треба да можат да се движат многу слободно кога се распоредени на различни места и станици низ Велика Британија.“ Сега има планови да се донесе нов дел од црковното законодавство што ќе им овозможи на надбискупите од Кентербери да доделуваат правно важечки лиценци за капеланите да работат заедно со нивните воени единици низ целата земја. Тие сè уште ќе треба локална дозвола за да служат во парохиските цркви. Во редок потег, член на вооружените сили, бригадниот Џаиш Махан, е специјално поканет да се обрати пред членовите на синодот на нивниот состанок во Јорк.
