Митрополитот Евлогиј од Суминската епархија на Украинската Православна Црква – Московска Патријаршија ја прекина комуникацијата со Руската Православна Црква и издаде нарадеба со која се забранува спомувањето на Рускиот Патријарх Кирил за време на Богослужбите.
Тој е првиот епископ на автономната Украинската Црква, која е во канонско единство и под јуриздикција на Руската Патријаршија.
Во оваа тешка ситуација, водени од наредбите на нашата пастирска совест, решивме да престанеме да го спомнуваме Московскиот патријарх на Божествените служби. Оваа одлука беше диктирана и од барањата на нашето стадо, кое, за жал, веќе не сака да го слуша името на патријархот Кирил во нашите цркви. Посебно сакаме да нагласиме дека овој чекор не содржи никакви канонски прекршувања. Според прописите на црковните канони, свештеникот е должен да го одбележува само неговиот владејачки епископ. Продолжуваме да го спомнуваме на Божествените служби Неговото Блаженство Онуфри, Митрополит Киевски и цела Украина и Неговото Високопреосвештенство Евлогиј, Митрополит Сумиски и Ахтирски. Остануваме дел од Украинската православна црква, објави на Фејсбук Владиката Евлогиј.
Тој со критики за рускиот патријарх ја опишува и причината поради која се одлучиле на овој чекор.
На 24 февруари 2022 година, вооружените сили на Руската Федерација предавнички ја нападнаа територијата на Украина без објавување војна. Сумиската епархија, која зафаќа дел од регионот Шуми, е погранична и затоа еден од најстрашните удари на руската војска падна на територијата на нашата епархија. Се вршат напади врз населени места, се убиваат невини цивили.
Во овој страшен момент на тестирање, ја изразуваме нашата целосна поддршка за нашата татковина – Украина. Упатуваме молитви за украинската државна моќ, за вооружените сили на Украина и за сите оние кои денес застанаа во одбрана на Украина со оружје во рацете. Подготвени сме да и обезбедиме на украинската армија секаква можна помош. Го поддржуваме и настраданото цивилно население и ги повикуваме сите наши парохијани да ги поддржат сите жртви со дела на милост: оние кои останаа без покрив над главата; оние на кои им е потребна храна и храна; оние на кои им е потребна медицинска помош. Сè што правиме за нашите ближни, го правиме за Самиот Христос, исполнувајќи ја Неговата заповед за љубов.
Во исто време, принудени сме со особена тага да признаеме дека во овие страшни денови Неговата Светост Патријархот Московски и на цела Русија Кирил на ниту еден начин не ги осуди агресивните дејствија на руските власти. Во своето обраќање од 24 февруари 2022 година, патријархот Кирил само ги повика „сите страни во конфликтот да направат се што е можно за да избегнат цивилни жртви“. Така, самата војна овде не е осудена. Во неделата, 27 февруари, за време на богослужбата во катедралата на Христос Спасителот, патријархот Кирил прочита молитва за Украина, во која она што се случува во нашата земја го нарече внатрешна „расправија и раздор“. И во говорот по литургијата, патријархот Кирил буквално рече: „Не дај Боже актуелната политичка ситуација во братска Украина, која ни е блиска, да има за цел да обезбеди злите сили кои секогаш се бореле со единството на Русија и Руската црква добијат превласт“. Повторно, во овие зборови нема осуда на чинот на агресија извршен врз нашата татковина. Покрај тоа, овие зборови даваат причина да се мисли дека патријархот целосно го одобрува принудувањето на Украина да се откаже од државниот суверенитет и насилно да го вклучи во Русија.
И покрај фактот што Неговата Светост Патријархот Кирил долги години вели дека Украина е сферата на неговата пасторална одговорност, денес не гледаме никакви обиди од негова страна да го заштити напатениот народ на Украина, пишува митрополитот на УПЦ-МП.
Имаше време кога епископите и свештениците не се занимаваа со издавање декрети, со јавни прокламации и со политички изјави. Имаше време кога црковниот клир беше свесен за полнотата на даровите на Светиот Дух доверена (не само излеана) на Црквата и секому од нив поединечно. Време кога имаа доверба во словото, но и во подвигот во тишина на секого од нив, особено на Првиот меѓу еднаквите. Имаше време кога од духовните ризници на подвижниците не се изнудуваше бижутеријата на светското поимање на Љубовта, Правдата и Вистината, време кога наместо да ѕвечкаат со ефтиниот сјај на голата етика се вдлабочуваа во скапоцените нишки од невидливото ткиво на Промислата. Секоја чест на Рускиот Патријарх. Веќе долго го живееме неговото христообразно Крсто-Воскресение. Со секој здив од неговото совршено битие ја вдишуваме сладоста на Божествениот ерос кој величествено ја исполнува сета вселена во мир и во војна. Бог Кој Е со нас – Е и ќе биде – да ни ја подарува безграничната можност да нуркаме во длабоката мудрост на тоа сјајно лице!