Атинскиот суд ги ослободи грчкиот новинар Димитрис Аликакос и издавачката куќа Еккремес по петгодишно судење. Случајот против нив е покренат по тужба на архиепископот Констанциски Аристарх и архиепископот Хиераполиски Исидор од Ерусалимската патријаршија за ширење на приватен разговор и за кршење на законот за лични податоци.
Случајот е покренат поради книгата на новинарот Откупот – за светата светлина , како што на грчки се нарекува Благодатниот оган. Во својата книга, објавена во 2019 година, новинарот вклучи сведоштва на членовите на братството на Свети Гроб, кои велат дека палењето на Светиот оган на Велигден во црквата на Светиот гроб не било чудо, туку природен процес со човечко учество.
Двајцата тужители тврдат дека новинарот без нивно знаење користел информации споделени од нив за својата книга, ги дистрибуирал нивните видеа без нивна согласност, што ги компромитирало. Аликакос е обвинет дека се преправал дека е побожен аџија и дека со измама добивал изјави од свештеници кои не знаеле дека пишува книга. Поради оваа причина, тие, како и Ерусалимската патријаршија, „претрпеа морална штета“. Во тужбите се нагласува и дека како резултат на објавувањето на книгата, многу православни верници се повеќе се сомневаат во нивните свештеници.
Сепак, судот во Атина одлучи дека видеото во кое е архиепископот. Исидор, кој го прикажува палењето на свеќите во гробот со човечка рака, е автентичен.
Новинарот тврди дека за овие пет години добил голема поддршка, но и многу критики, а сепак инсистира дека не фалсификувал ниту една изјава, никого не наклеветил, никого не повредил, не лажел, целосно ја запази новинарската етика и се обиде да го докаже очигледното и очигледното.
Професорот по теологија на Универзитетот во Атина, Петрос Панајотопулос, смета дека за православните во Ерусалим прашањето за Светиот оган станало прашање на идентитетот, што ги објаснува острите реакции против обидите за тоа да се зборува како едноставен празничен велигденски обред наместо натприроден настан.
/двери.бг
Не знам што пишува и што се обидува да докаже некој по ова прашање, но фактот дека пламенот на благодатниот оган има својства сосема различни од кој било друг пламен запален со човечка рака нема како да се објасни или оспори. Дури и закоравените атеисти без никакви посебни, духовно преобразени сетила во огромно мнозинство при непосреден допир ги почувствувале и посведочиле натприродните особености на светлината од благодатниот оган од Пештерата на Воскресението. Како и многупати во текот на долговековната христијанска историја, чудото на Благодатниот оган повторно ќе блесне во сета Божествена полнота над сенките на неверието и ќе ги разбие замислите на лукавите духови на злобата, чија темнина се устремила да ги засени вистините Божји и тивките светлини во срцата на православните боготрагатели, кои бездруго одново ќе вкусат дека светлината Божја во темнина свети и мракот не може да ја опфати (сп. Јован 1, 5).