Монахот е оној кој ја оставил земната суета и се затворил во прегратките на Христовата љубов, барајќи да ја исполни Божјата волја со целото свое битие.
Монаштвото е мистичен подвиг, каде што преку блаженото послушание умот се ослободува од светските грижи, а душата се води кон непрестајна молитва и соединување со Бога. Животот на монахот е непрестајна борба со страстите, фронтално соочување со силите на Адот, но истовремено и сладост на небесната благодат.
Монахот го зема на себе Крстот Христов, со секој здив Го исповеда Бога и Му ја принесува својата љубов, посветувајќи се целосно на Црквата и на спасението на светот.
Монашкиот живот е тајна на тишината, каде што зборовите се малку, но молитвата непрестајна; живот во послушание, во смирение и во духовна радост, исполнет со славословие кон Бога“ (Беседа на монашки синаксис)
