Српската црква го обезвредни и исмеа црногорското правосудство, јасно покажувајќи и докажувајќи дека денес живееме во клерофашистички систем.
Последниве денови сме сведоци на бројни вести за различни апсења. Без да навлегуваме во тоа кои се тие лица и за што се обвинети, може да се стекне впечаток дека црногорското правосудство функционира — но реалната состојба е далеку од тоа.
Понижувачки е да се сведочи за немоќта и покорноста на црногорското правосудство пред клерофашизмот на Српската црква. Недопирливи и поставени над Уставот и законите на Црна Гора, тие од секој слободоумeн човек направија граѓанин од втор ред.
Пред сè, треба да се запрашаме како и кога тие станаа недопирливи пред законот, кои се функционерите во државните институции што им обезбедуваат таков статус, кој ги доведе до таа позиција и која идеологија ја следат. Кога ќе се анализираат фактите, станува јасно дека клерофашизмот е најточниот опис на проблемот во кој се наоѓа денешна Црна Гора.
Само во оковите на клерофашизмот црногорското правосудство може да дозволи следново:
Прво — дали е логично од август 2022 година, откако Вишото државно обвинителство формирало предмет за транскриптите што зборуваат за набавка на оружје и подготовка на вооружен отпор воочи изборите во 2020 година, ништо да не е направено? Дали навистина веруваат дека граѓаните ќе ги заборават цивилите со калашникови во Цетинскиот манастир? Во јули 2023 година британската пратеничка Алиша Кернс ја обвини Српската православна црква за шверц на оружје од Србија кон Косово. Парискиот суд во 1995 година ја прогласи Српската црква за виновна за злосторства на геноцид и етничко чистење во Босна и Херцеговина.
Второ — во мај 2021 година Специјалното обвинителство формирало предмет против Митрополијата црногорско-приморска на СПЦ (Српската црква) и против Јоаникије поради наводно прикривање педофилија и подведување малолетници во Цетинскиот манастир и во Манастир Дајбабе. Поранешниот ѓакон Бојан Јовановиќ повеќепати повтори дека меѓу доказите се наоѓа и извештај што лично го напишал и потпишал Јоаникије. Содржината на извештајот, сè уште недостапна за пошироката јавност, јасно докажува дека Јоаникије знаел за случувањата во манастирите. Значи, ни жртвите на педофилија не се важни во клерофашистичкиот систем.
Трето — бројни примери на говор на омраза од страна на свештенството на Српската црква останале неказнети, а и кога би биле прогласени за виновни, минувале само со опомена.
Четврто — ниту сквернавењето на државните симболи од страна на монахиња која во август 2022 ја фрли црногорската знаме, а што сите можевме да го видиме, не беше санкционирано, бидејќи во април 2023 беше ослободена.
Петто — во август 2025 година црквата стана привремено засолниште за споменикот на фашистот Павле Ѓуришиќ. Ѓуришиќ Српската црква го глорифицира како херој, а не како фашист кој соработувал со окупаторот и убивал сопствен народ. Обвинителката тогаш се повика на т.н. Темелен договор, кој нема ни сила на подзаконски акт. Кога Советот на Основниот суд ја уважи жалбата привремено да се изземе споменикот на Ѓуришиќ од Ѓурѓеви столпови — тој исчезна без трага.
Така Српската црква го обезвредни и исмеа црногорското правосудство, јасно покажувајќи и докажувајќи дека денес живееме во клерофашистички систем.
Пишува: Тијана Лопичиќ (aktuelno.me)
