Почетна Анализа Чуварот на Господовиот гроб ја откри најголемата тајна, како слегува Благодетниот оган во Ерусалим
Чуварот на Господовиот гроб ја откри најголемата тајна, како слегува Благодетниот оган во Ерусалим

Чуварот на Господовиот гроб ја откри најголемата тајна, како слегува Благодетниот оган во Ерусалим

8.78K
8

 

Благодатниот оган е чудото што му претходи на најголемото случување за Христијаните – Воскресението. Знакот на победата на Спасителот над гревот и смртта и почеток на еден нов свет, искупен и осветен од Господ Исус Христос. Иако голем број луѓето знаат да го омаловажуваат овој настан и да не веруваат во чудото на Благодатниот оган, за православните Христијани тоа ќе остане едно од најголемите чуда, дека Бог не ги напуштил своите.

Секоја година, речиси веќе 2 милениуми, православните христијани на чудесен начин го добиваат Благодатниот оган, кој Ерусалимскиот патријарх го „измолува“ на Божјиот гроб, пишува во обемна репортажа на “Стандард”.

Првите пишани сведоштва за слегувањето на Светиот оган во храмот “Воскресение Христово” се среќаваат кај античкиот писател и историчар Евсевиј Кесариски, во IV. век.

Евсевиј пишува дека во II век патријарх Нарцис заповедал да налеат вода во лампадите, бидејќи маслото било готово. Тогаш оган од небото ги запалил сите лампади кои гореле во текот на целата пасхална служба.

Латинскиот монах Бернард во 865 година пишува : “На Велика Сабота, во вечерието на Пасха, службата започнува рано и по нејзиниот крај се пее” Господи, помилуј “, додека сите лампади над Гробот Господов се палат со доаѓањето на Ангелот”.

Во 1099 година Ерусалим бил освоен од крстоносците. Еве како англискиот историчар византолог Стивен Рунсиман го опишува настанот во својата книга: “Не успеав започна првиот латински патријарх Арнолд. Тој нареди да се истераат од пределите во храмот на Господовиот Гроб сите секти на еретици, а потоа почна да ги испрашува православните монаси каде го чуваат крстот и другите реликвии. По неколку месеци Арнолд бил заменет од патријархот Дајмберт од Пиза, кој отишол уште подалеку. Тој се обиде да ги истера сите локални Христијани, дури и православните, од Гробот Господов и да пушта таму само Латини, како воопшто да ги лиши другите од црковните згради во Ерусалим и околу него … и Словото се одмазди не задоцни. На Голема сабота во 1101 година Светиот  оган слезе во Кукувлијата, бидејќи таму не беа поканети источните христијани. Тогаш кралот Болдвин I се погрижи да се вратат правата на локалните христијани. ”

blagodeten ogan 3

Капеланот на Ерусалимските крстоносци Фулк раскажува дека кога западните верници (крстоносците) го посетиле светиот град пред заземањето на Кесарија, за да ја прослават Пасхата, целиот Ерусалим бил во криза, бидејќи светиот оган не се појавил и верниците цел ден поминале во исчекување пред храмот на воскресението. Тогаш, небаре по небесна сугестија, сето свештенство и Кралот отишле во Соломоновиот храм, неодамна претворен од Омарова џамија во црква, а во тоа време Грците и Сиријците останале на Гробот, кинеле облека и го повикале Божјата благодат. И тогаш, конечно, Огнот слезе…

Познатиот муслимански историчар ал-Бируни (9-10 в.) пишува: “Еден пат гувернерот заповеда да го заменат фитилот со бакарни влакно, надевајќи се дека лампадите нема да се запалат и чудото нема да се случи. Но, кога огнот слезе, бакарот се запали .. ”

Најпознат е случајот со неслегувањето на Огнот во 1579 година, кога Ерменците успеале да го поткупат султан Мурад и локални власти и да добијат право само тие да ја слават Пасхата во храмот и да го добијат огнот.

Од целиот Блиски Исток се собрале, додека Православните на чело со патријархот Софрониј не само што не биле пуштени во параклисот над Божјиот гроб, туку не биле и воопшто во Храмот. Така тие останале пред влезот, за да се молат таму, а Ерменскиот патријарх во текот на целиот ден се молел, но и покрај тоа чудото не се случило. Тогаш одеднаш како гром падна од небото и удрила во колоната до која се молел православниот Патријарх Софрониј. И Небесниот оган се појавил таму. Тоа било единствениот случај во историјата кога Огнот слегува надвор од храмот.

Сведоштвото за вистинитоста на православната вера била толку очигледно што предизвикало немири меѓу толпата и имало дури муслимани кои го примиле Православието. Турските власти толку се налутиле за предизвиканиот немир  и пресудиле Ерменскиот архиереј секогаш да го следи Православниот патријарх во пасхалната церемонија и никогаш да не зема самостојно учество во добивање на Благодатниот оган.

Старецот Митрофан се скрил, за да ја види светлината

blagodenet ogan 2

Црквата чува и едно поинтересно сведоштво на благодатниот старец Митрофан, наш современик, кој видел лично како слегува Благодатниот оган.

Еве што раскажува за својот живот и за Чудото над чудата самиот благословен старец – големиот чувар на Гробот Божји, веќе 97-годишен, кој е сместен во Солунскиот старечки дом “Харисиос”.

“Боже мој, Боже мој, умирам! Тој сомнеж во мене – слегува ли, или не слегува Светата Светлина на секоја Голема сабота? Тој сомнеж ме јадеше уште од Големата недела на 1924 година, и цели две години потоа до 1926 година, кога планирав да се убедам со свои очи што точно се случува, односно да се избавам еднаш засекогаш од оној болен сомнеж.”

Старецот зборува за големата свеќа (лампада) која бил замолен да ја остави кај Гробот за испитувачот и контролна комисија од 10 славни свештеници. По извршувањето на самата проверка дали нема оставено нешто запаливо во Кукувлијата членовите на комисијата правеле и литија околу Гробот Божји, при што користеле свеќа за да ги запалат кандилата. Но се посомневале во тоа и помислиле дека свеќата ќе биде искористена малку подоцна од Ерусалимскиот патријарх, за да ги запали снопови од по 33 свеќи, кога ќе влезе сам кај Гробот за моли за Огнот.

„Та решив јас да направам обид да се сокријам таму горе, на металната плоча”, раскажува Митрофан.

Во тоа време над Светиот Гроб беа обесени три кандила, закачени на метална плоча која стоела на висина скоро 4 метри над самиот Гроб.

“Си велам оваа плоча е добра. Ќе се качам таму горе и ќе легнам врз неа, таа си има и дупки низ кои се гледа надолу и никој нема да ме види. Ќе се качам,! Нели сум чувар! …но јас, будала, не си ниту мислев дека плочата може да не е здрава и да падне и ем јас да се превртам, ем да стане резил и за Светиот Гроб, но Слава на Бога – здрава испадна, вели во своето сведоштво Старецот Митрофан.

blagodeten ogan 1

И така, на полноќ на Велики петок во 1926 година, отец Митрофан пристапува кон извршување на „дрската намера“. Земал стол и се качува на металната плоча, божем да ги провери кандилата, како што објаснува тој. Стоел таму цели тринаесет часа затворен, имобилизиран и тивок до пладне на Голема Сабота.

“Така се испотив и препотив, изгубив секаква боја од загриженост. Ќе се појави Благодатниот оган, јас ќе го видам, но ќе ме измори, бидејќи се сомневав! Часовите кои минуваа, се мачни. Тераат на каење за она што го правите, но веќе е доцна, вели Митрофан.

“Во утринските часови, како вообичаено доаѓа отец Анатолиј, стави фитил, стави и свеќа! Ах, таа свеќа! Направија литија со неа, а јас целиот треперев. После дојде Патријархот. Извршија и проверка. Јас слушам, скриен одозгора и слушам како прашуваат за мене каде сум. Отец Анатолиј одговори дека сум во пустината со еден научник, како што му реков, но дека ќе се вратам штом се јави Светата Светлина“, вели Старецот, продолжувајќи ја својата приказна.

„За радост, навистина настана голем мрак! Таков мрак и ништо не се гледа! Дури патријархот не можев да го видам, ниту дури Ерменецот. Ерменецот, за сведоштво, седи на прагот. Се е темнина! По малку гледам некакви мали нешта! Не знам како да ви објаснам. Гледам нешто што се движи на рачка! Не можеш да разбереш, како ветер, како светлина! Се врти силно, и посилно. Како што бев исплашен, се јави еден небесен сјај, не знам од каде, и се исполни со светлина целата Кукувлија! И се скрши она што се вртеше и тоа се урна како во безброј пчели и тие бесшумно залетаа! Беше чудо! Патријархот не ги гледаше, но јас јасно гледав, од неговото лице … И како осветен од оној сјај тој почна да чита молитви … пчелите трипати ротираа и веднаш, на метар над Гробот, формираа еден венец, целиот златен! Патријархот ги читаше молитвите! Кандилото се Гаси! А Кукувлијата блесна! Видов Светлина која држи пет снопа со по 33 свеќи. И веднаш вечното кандило и петте зрака се запалија. Во овој момент светлиот венец исчезна. Очите ми се наполнија со солзи, а моето тело цело гореше. Пресвета Богородице, велам, зар јас спијам и сонувам? Но,  чудо е!  Видов! Иако имав јаже со мене, што го бев подготвил пред цел месец за да се симнам со него одозгора, јас воопшто не го користев, бидејќи во радоста сум скокнал во воздух од 4 метри висина! Бев толку среќен! ”, ја раскажува својата приказна Старецот Митрофан.

Подоцна, се разбира, тогаш 25-годишниот отец Митрофан така силно го гризеше совеста и побарал да се исповеда на самиот Патријарх Дамјан. Иако строг, Светиот отец многу го сакал момчето и уште пред да ја чуе неговата исповед, изјавил дека ги прифаќа неговите гревови целосно врз себе. Но потоа, откако разбрал, силно се исплашил во првиот момент, но конечно го прегрнал и му рекол: “Ах, ти, итроумен и благословен човеку!” Та дури го послужил и кафе: “Ајде сега добро, но друг пат повеќе да не правиш вакви обиди, бидејќи тоа што си се посомневал е голем грев!”

blagodeten ogan 2

Старецот Митрофан потоа никогаш повеќе не се удостоил да ја види ни Светата Светлина, ни дури и Патријархот кога влегувал внатре во Кукувлијата: “Бог ме казни за маловерието ми”. Преживеал во храмот “Св. Воскресение Господово” цели 58 години, од кои 54 како чувар на Гробот Господов.

“Прашај ме за чуда. Не знаеш што е Гроб? Тоа е Гробот на нашиот Бог, а вие сакате уште чуда. Секој час, секоја минута настануваат чуда, но само оној кој е достоен, ги гледа. … Светата светлина во реалноста поаѓа постојано, не само секој час, но и секоја минута. Ако си достоен, ја гледаш, вели Старецот Митрофан.

Локално.мк

Коментар(8)

  1. Прилогот е убав но тој што го преведувал , а очигледно е дека се работи за превод , треба под итно да оди на дополнителни часови по македонски .Или е преводот правен од бугарски текст или самиот преведувач не е Македонец . Ваков прилог не смее да се остави да биде работен од непрофесионалци или мрзливи професионалци . Просто иритира колку е тексто полн со граматички , синтаксички и лексички грешки …за жал .

  2. Ова не е превод,ова е гоогле транслејт,срамота.

  3. Очигледно преведувано со помош на Google translate, што не е страшно,но, сте можеле малку да го уредите текстот. Колку да биде во еден логички редослед. Простете на забелешката. Христос воскресна !

  4. За првпат во живот не можев да разберам текст на мајчиниот ми јазик!!! Сте го уништиле македонскиот литературен јазик во овој текст!!! Нас Македонците низ вековите не’ одржала верата и јазикот, а вие како ги чувате? А уште се именувате како religija.mk?!
    Ги имам читано и другите ваши текстови и не се добри од апсект на јазикот! Под итно да ги лекторирате текстовите!
    Се надевам дека сите коментари ќе ги раберете како најдобронамерна критика и во скора иднина ќе покажете професионалност.

  5. ГО ПРОЧИТА НЕКОЈ ОД ВАС ТЕКСТОТ ИЛИ САМО ГРЕШЛИТЕ ВО ПРЕВОДОТ ГИ БАРАВТЕ.

    ПРОСТИ НИ ГОСПОДИ И СМИЛУВАЈ СЕ НА НАС ГРЕШНИТЕ.

  6. Бог да чува!
    Секој што бил на Гробот малку да размисли ќе свати дека ова не е можно!
    Каква плоча, над самиот Гроб, на која се качил монахот Митрофан!?
    Целиот текст , без оглед на лексички и останати недостатоци е фејк!
    Плус текстов нема автор!
    Секој може да си напише вакво нешто!
    Еден факт посебно укажува на аматеризмот и манипулативноста на содржината на текстот:
    Монахот Митрофан , наводно видел некои работи, кои. Патријархот не можел;
    А откај знае монахот Митрофан што пак Патријархот видел од своја страна?
    Исто така во текстот монахот Митрофан опишува ( односно пишувачот на текстот кој наводно го прераскажува монахот Митрофан) вели и наеднаш стана мрак!
    Па во храмот во кој се наоѓа Гробот не допира дневна светлина!
    Целата светлина е вештачка!
    А симнувањето на огнот обично е меѓу 13-14 часот по локално време! Што значи светлината е константна!
    А и внатре во Кувуллија ако не се палат свеќи постојано е темно;
    Понатаму, овде станува збор за сведоштво на 1 личност- монахот Митрофан!
    Колку Патријарси се удостоиле да го примат симнувањето на Благодатниот Оган, но никој од нив не се ни дрзнал да пишува за тоа што се случува и што виделе!
    Откај пак ние да знаеме што во тој момент Патријархот гледа?
    И на крај , текстов е толку манипулативен, чиниш лично демонит му го влечел перото на пипувачот, што цело време си поигрува со читателот, кој додека го чита текстот има претстава дека станува збор за старец во физиолошка смисла на зборот!
    Цело време старецот Митрофан, старецот Митрофан….и на крај од текстот , како во некој ефтин трилер открива дека фактички не се работи за старец во време во кое дејството се случувало, туку за монахот Митрофан;
    Бедно!
    Старецот скокнал од висина 4 метри , и нормално читателот се збунува , “старец” да скокне од висина 4 метри, ќе се раскости ;
    Па дури потоа ти објаснува , ааа не не беше старец на тоа време , имаше 25 години!
    И пак не е јасно , како наводниот “старец” па нека имал и 25 години скокнува од висина од 4 метри , а? 4 метри! На тој камен таму!?
    А и секој кој бил на Гробот знае колку е тесно таму, од гробната плоча до ѕидот има место колу што е должината на потколеницата на човек; кога ќе клекнеш до Гробот, таман само потколеницата да се спушти, и толку, друг човек не може да помине, треба да те скокне.
    +
    Апел до уредништвото на Религија , да внимава и да резонира пред да објавува текстови; гледам текстот е од 2016 година и секоја година по се изгледа го реобјавувате, како некоја којзнае колку значајна вест!
    Овој текст треба да се смести таму каде му е местото: Ресајкл Бин!

  7. Пријателе,Христос Воскресе,текстот е превземен и вистински од книгата” Го видов Благодатниот Оган” преведена и издадена од Бигорскиот Манастир Св.Јован Крстител.Книгата е мала,содржи лично кажување на старецот на група грчки поклоници на Светиот Гроб,пипува и кој е автор и све,топло ти ја препорачувам да ја прочиташ,иверувај брате-не се сомневај.

  8. До “БРАТ”

    Да ја знам таа книшка и прочитана ми е;
    Ако внимателно ме читаш изнесов логични факти и податоци за кои добро треба да се размисли:
    1. Ајде качи се ти на зграда висока 4 метри и скокни од висина 4 метри на бетон?!
    2. Вели: Патријархот не го гледаше но јас јасно гледав;
    Ќе повторам уште еднаш, од каде знаел пак монахот што Патријархот гледа во момент на слегување на огнот, а?
    3. Штом веќе се повикуваш на Бигорски , отиди и прашај го отецот како е на Гробот Господен бидејќи тој веќе беше таму на поклонение;
    Дали е можно да се скокне од висина од 4 метри на тој камен?
    4 метри!?
    Дајте малку размислувајте, “ пријателе”!
    Ако книгата е преведена во Бигорски , значи дека не треба да размислуваме повеќе!?
    И дајте бидете малку посовремени , во однос на редицата припадност!
    Се обраќате со “брате” а може сум сестра !
    Или според вас само претставниците на машкиот пол може да размислуваат па по дефаулт , се обраќате со “брате”😂😂😂.
    Јас пак исто толку топло препорачувам да се размислува околу она што се чита секогаш , и секогаш без разлика кој вршел превод!

Напиши одговор на Hristijan Cancel reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *