Архимандрит Никанор гостувал во подкастот на OFFNews, каде што говорел за меѓухристијанскиот дијалог во контекст на средбата меѓу Вселенскиот патријарх Вартоломеј и папата Лав XIV во Истанбул и Изник, како и за неодамнешниот повик на бугарскиот патријарх Даниил за „проштавање на виновниците“ за злосторствата на Народниот суд.
Во разговорот, архимандритот најнапред се осврнал на сопствениот јавен истап, во кој побарал прошка од патријархот Даниил. „Прошка побарав искрено. Еден мој целосно шеговит коментар го видов како наслов во медиумите и почувствував навистина непријатност. Па ако патријархот повикува на прошка, логично е тој прв да даде пример. Тој што повикува на љубов кон непријателите, прв треба да ја покаже; тој што повикува на пост, прв треба да пости“, рекол отец Никанор.
Во однос на изјавата на патријархот Даниил дека пресудите на Народниот суд „се оспорливи“, архимандрит Никанор потсетил на решенијата на тогашниот Врховен суд на Бугарија: „Пресудите не се оспорливи – тие се ништовни. Врховниот суд ги укина како противуставни и противправни. Патријархот не е запознаен со тоа што веќе е правно утврдено.“ Тој додал дека Народниот суд бил само дел од репресивната машина на комунистичкиот режим, а не историски пресврт: „Историјата не ја менуваат тие пресуди, туку окупацијата на Бугарија и воспоставувањето на режим под Кремљ. Народниот суд беше театарско гледалиште.“
Во однос на повикот на патријархот да се надмине „духот на поделби“, Никанор оценил: „Тоа повеќе звучи како повик на Бугарската социјалистичка партија. Патријархот всушност ја изедначува злобата на комунистичките репресии со реакцијата на оние што не сакале да прифатат неправда.“
Архимандрит Никанор го споредил односот на угнетениот и агресорот со актуелната руска инвазија: „Омразата на оној што навлегол, убива и насилува, не може да се изедначи со омразата на нападнатата страна која се брани и спречува злосторства.“
На дилемата дали канонизацијата на мачениците од комунизмот би придонела кон правда и помирување, архимандрит Никанор истакна: „Бугарската Православна Црква е можеби единствената што сè уште не канонизирала ниту една жртва. Ако конечно почне да им оддава почит на пострадaните, тоа би било основа за вистинско простување. Инаку тоа е само амнестија без морална оценка.“
